Mijn verhaal over alle ervaringen met tekenbeten, Lyme klachten en artsen. Misschien heb jij er iets aan!
Ik was in tranen toen ik Yolanda Fosters verhaal in een uitzending van Ivo Niehe had aangehoord en gezien had hoe ze er – ondanks alle weelde – aan toe was na een tekenbeet. Met mij had namelijk hetzelfde kunnen gebeuren. In juni 2013 was ik in de Lage Vuursche voor een boswandeling. Een dag of vier later lag ik in bad en zag ik een rode ring op mijn linkerbeen. Ik twijfelde nog even en vroeg of mijn man er naar wilde kijken. 'Foute boel,' zei hij meteen. 'Dat is van een teek!'
Ik heb meteen een afspraak gemaakt met de huisarts, maar mijn eigen huisarts was er niet en ik kreeg een vervangster. 'Hmm…..,' zei ze ijzig vriendelijk 'een beetje eczeem. Niets aan de hand hoor! Niets om je zorgen over te maken.' Ze lachte een beetje neerbuigend naar me. Vermoedelijk dacht ze: daar heb je er weer zo een. 'Als het over een paar dagen niet weg is, kom je maar weer terug hoor.'
En ja, ik liet me inpakken met de gedachte: ze is arts. Ze zal het toch wel weten! Maar de volgende dag kreeg ik griepverschijnselen, zomaar uit het niets. Ik kreeg ontzettende pijn in mijn lies, een soort reumapijn. Daarbij was ik hondsmoe. Dat was vreemd, want ik ben nooit moe.
Het zat me niet lekker en ging op internet kijken of ik er iets over kon vinden. Daar las ik als je een rode ring hebt, ben je altijd besmet met de Borrelia bacterie. Belangrijk is dat je snel anti-biotica neemt. Nu ben ik verschrikkelijk tegen medicijnen, maar…. als er brand is moet je blussen, vind ik. Dus meteen naar de huisarts. Gelukkig was mijn eigen arts er weer. Die zou me wel helpen.
'Doe maar even een testje,' zei hij, 'dan weten we het zo.' Ik ging natuurlijk meteen bloed opnemen. Maar de uitslag krijg je pas na zo'n vijf dagen. Dus al die tijd maar wachten en eindelijk was de dag daar. NEGATIEVE TEST!
'Geen zorgen, hoor!' zei de huisarts, 'met jou is niets aan de hand. We kunnen allemaal weleens een beetje moe zijn.'
'Nou, ' zei ik, 'ik ben nooit moe, dus dat is wel erg vreemd. Ik wil anti biotica.' Licht geïrriteerd keek hij me aan. Hij trok zijn lip wat geringschattend op en schudde zijn hoofd. 'Helemaal niet nodig, hoor!' zei hij.
Ik droop maar weer af, maar het zat me natuurlijk niet lekker. De griepklachten waren wel weg, maar de moeheid en de pijn in mijn lies was er nog steeds en inmiddels had ik ook pijn in mijn knieën. Ik wist gewoon dat die pijnen niet bij mij hoorde, want die had ik nooit eerder gehad. Het leek zomaar uit het niets te komen.
Weer verder gezocht op internet. Toen las ik op de website van de Lyme vereniging: "In de eerste weken van de infectie (8 weken) heeft testen geen zin, omdat het lichaam dan nog onvoldoende antistoffen aanmaakt. Een negatieve test op antistoffen zegt in dat stadium dus niets. Ook bij de latere stadia is er nog geen betrouwbare gestandaardiseerde test, die Lyme-Borreliose met zekerheid kan aantonen dan wel uitsluiten. Dit geldt voor serologietesten (bloed), lumbaalpunctie (hersenvocht), PCR-testen (lichaamsvocht, huidbiopten) en andere testen. Soms tonen de testen de aanwezige antistoffen namelijk niet aan. Daarom kunnen zgn. "fout-negatieve" testuitslagen bij Lyme-Borreliose ook in het verdere ziektebeloop voorkomen."
Dat verklaarde voor mij dat ik negatief getest was, terwijl ik duidelijk alle klachten van Lyme had.

Uiteindelijk kwam ik bij Bioresonantie Amsterdam, Rene Martens terecht. Hij testte mij met zijn bioresonantie-apparatuur en daar kwam onmiddellijk uit dat ik wel degelijk besmet was met de Borrelia bacterie en behandelde mij. 'Maar je moet ook meteen aan de antibiotica,' zei hij. 'Niet meer wachten.'
Mijn redelijk moedeloze reactie was: 'Ik weet niet hoe ik dat bij mijn huisarts voor elkaar krijg.'
'Hij moet het je geven!' reageerde Rene. 'Zeg maar dat het via een bioresonantie-test naar voren kwam dat je besmet bent met de Borrelia bacterie.'
Ik lachte wat mismoedig. 'Nou als ik daarmee aankom, dan verklaart hij me helemaal voor gek,' zei ik, 'mijn huisarts heeft niets met alternatieve behandelingen.'
'Toch moet je aan de antibiotca,' zei Rene, 'hoe dan ook.'
Met de moed der wanhoop ging ik weer terug naar mijn huisarts en dacht: ik laat me niet meer afschepen. Ik zal dat recept van hem krijgen.
Heel vriendelijk lachte mijn huisarts naar mij. 'Ha, ha, daar is ze weer,' zei hij. 'Het is echt niet nodig hoor, om antibiotica te slikken, maar ja als je het zo graag wilt, dan geef ik je wel een receptje voor zeven dagen.' Daarna glimlachte hij uiterst vriendelijke, terwijl ik hem voelde denken: zo die hebben we ook weer rustig voor een tijdje. Zeven dagen, dacht ik, dat is nooit genoeg. Rene zei dat ik op zijn minst een maand moest hebben. Er was echter geen mogelijkheid om mijn arts te bewegen om méér antibiotica te geven. Thuisgekomen heb ik meteen weer het hele web afgestruind en kwam ik terecht bij Dokter Terstegge van de artsenpraktijk voor integrale geneeskunde in Eindhoven www.robijnring.nl. Ik stuurde haar een lange mail met mijn verhaal, mijn ervaringen met de huisarts, de pijnen en de vermoeidheid. Alles had ik haarfijn uit de doeken gedaan, maar toen ik de mail doorstuurde, kreeg ik direct een antwoordmail dat ze op vakantie was en nog een week zou wegblijven. Dat was pech!
Weer verder zoekend, kwam ik bij ProHealth in Weert terecht. Dat is een laboratorium waar ze uitgebreidere bloedtesten doen. De dame aan de telefoon zei: 'Je kunt wel een bloedtest doen bij ons, maar dat moet áltijd via een arts gaan.'
Ik vertelde dat ik naar dokter Terstegge had willen gaan, maar dat zij op vakantie was en ik haast had. 'Tja, dan moet u toch verder zoeken, want zonder arts, gaat het niet.' Balen, wat een gezeur!
Nadat ik toch nog verder ben gaan kijken op hun website, kwam ik dokter Rein Kleipool uit Amsterdam www.praktijkkleipool.nl tegen, de natuurarts. Ik was al eens eerder bij hem geweest en toevallig was zijn praktijk vrijwel om de hoek bij mij. Ik stuurde hem dezelfde mail als die ik naar dokter Terstegge had gestuurd met mijn hele verhaal. En wat gebeurde er: hij belde me direct terug. 'Aan de anti-biotica,' zei hij. 'Als je daar niet meteen aan begint, kun je doodziek worden! Je moet het minstens een maand innemen!'
Ik vertelde hem dat ik zeven dagen had gekregen van mijn huisarts en hij vulde het recept aan met nog eens drie weken.
Dokter Kleipool bleek in zijn nabije omgeving de gevolgen van de ziekte van Lyme te hebben meegemaakt en wist precies wat hij moest doen.
Inmiddels was er een week voorbij en kreeg ik een telefoontje van dokter Terstegge. Zij vertelde mij nogal op opgewonden toon dat ze mijn mail had gelezen. 'Je moet meteen aan de antibiotica,' zei ze.
'Ja,' zei ik, 'daar ben ik al aan begonnen.' Ik vertelde haar dat ik in de tussentijd, omdat zij op vakantie was, naar dokter Kleipool was gegaan en voor een maand antibiotica had gekregen. 'Goed,' zei ze enigszins gerustgesteld. 'Ik raad je aan om daarnaast nog cat's claw te slikken.' Ik dacht dat we daarmee klaar waren, maar toen werd ze opeens fel en zei: 'Wil je jouw huisarts flink op zijn vingers tikken. Als je namelijk een erythema migrans (EM) hebt, is het áltijd van een besmette teek. Jouw arts is ernstig nalatig geweest.'
Het deed me goed dat ze er zo over dacht, maar ja, hoe tik je je huisarts op zijn vingers? Ik kon niets bewijzen, want hij had me een test laten doen en die was negatief. Voor hem was daarmee de kous af. Hij heeft tijdens zijn studie geleerd dat het zo werkt. Als de test niets uitwijst, dan is het niets, was zijn mening. Ik kon geen kant op met hem en ging mijn eigen gang maar.
Na een maand anti biotica geslikt te hebben, waren mijn klachten gelukkig vrijwel helemaal verdwenen. De moeheid was weg, de pijnen ook. Tevens was via de Bioresonantie nagenoeg niets meer te ontdekken van de Borrelia bacterie. Dat betekende dat ik helemaal genezen was en voelde me opgelucht.
Maar…. een paar dagen later - ik lig weer in bad - zie ik een klein korstje op mijn been. Het leek op een korstje van een bloeddruppeltje. Ik dacht: stom, ik weet niet dat ik me gestoten heb en pakte een watje met wat alcohol om het plekje te ontsmetten en ging naar bed. Echter toen ik in bed lag, ging ik erover nadenken. Opeens wist ik dat het geen bloed was. Het zal toch niet waar zijn, dacht ik. Toch niet weer een teek? Meteen heb ik mijn man wakker gemaakt en zijn we met een loep op het plekje gaan kijken. Ja hoor, door de loep kon je de pootjes duidelijk zien. In het echt was hij niet groter dan een speldenknop, maar door de loep was het een griezelig beest.
Nou, dacht ik, als hij niet besmet is, dan gebeurt er ook niets met me. Maar mijn man dacht er anders over. Hij wilde het zekere voor het onzekere nemen. 'We sturen hem op naar ProHealth om te kijken of hij besmet is,' gaf hij aan.
Eigenlijk vond ik het een beetje overdreven, maar ja als hij het nodig vindt, dacht ik, dan doen we het maar. Intussen was er wel weer een beetje zeurende pijn in mijn lies en ook mijn knieën waren weer een beetje aan het opspelen, net alsof ik niet stevig op mijn benen kon staan. Maar ik vermoedde nog steeds dat dit misschien de nasleep was van die andere tekenbeet.
Na veertien (werk)dagen kwam de uitslag: een besmette teek!
Weer! Natuurlijk zijn we meteen aan de slag gegaan. Dokter Kleipool gaf me antibiotica voor drie weken, maar ik vroeg of ik een maand kon krijgen, voor de zekerheid. Dat deed hij. Ik ging weer voor een aantal bioresonantie behandelingen om de Borrelia bacterie te elimineren. Daarbij nam ik tweemaal daags drie capsules monolaurin (wel prijzig) en cat's claw. Alles voor de zekerheid. Nog steeds neem ik dagelijks drie capsules Monolaurine in. (Dat is van cocos. Mogelijk is cocosmelk drinken ook goed. Het mag in ieder geval niet verwarmd worden.)
Al met al mag ik mezelf gelukkig prijzen dat ik de eerste keer een ring had, waardoor ik wist dat ik een tekenbeet had en de tweede keer de teek zelf heb gezien.
De moraal van mijn verhaal is: laat je nooit afschepen door de arts, tenslotte weet je zelf wel of je klachten gegrond zijn of niet. En mocht je vreemde klachten hebben, ga op onderzoek uit. Doe alles wat in je vermogen ligt om een behandeling te zoeken. Hoe langer je wacht, hoe moeilijker het is om de Borrelia bacterie uit je systeem te krijgen. Klachten kunnen jaren later pas opspelen en het is zaak om de ellende van de gevolgen van de ziekte van Lyme op alle mogelijke manieren te voorkomen.
Lees meer over de ziekte van Lyme via de Nederlandse Vereniging van Lyme patiënten
Bovenstaande tekst is van Marjo Horn - schrijfster van Passie en Power - leven met hart en ziel
Klik hier voor de inhoudsopgave van Passie en Power - leven met hart en ziel.

Reageren: je kunt met Marjo Horn in contact komen via marjohorn@wxs.nl
Bij de ziekete Lyme is het belangrijk is om je immuunsysteem te versterken. Dat doe je met vitamines, mineralen, spoorelementen aminozuren uit voeding.
Klik in de betreffende bouwstof om meer te weten te komen over het versterken van je immuunsysteem.
Vitamine A • Vitamine B1 • Vitamine B2 • Vitamine B3 • Vitamine B5 • Vitamine B6 • Biotine • Vitamine B11 • Choline• Vitamine B12 • Inositol • PABA • Vitamine C • Vitamine D • Vitamine E • Vitamine K

Lyme, natuurlijk genezen - Ervaring van een lezer via Bol.com Heb dit boek enkele weken geleden aan een stuk uitgelezen, makkelijk geschreven en een goed informatief boek! De alternatieve behandeling van Lyme komt ruim aan bod.

BACH BLOESEMREMEDIES
Emotionele balans herstellen!

Er zijn typeremedies en stemmingsremedies bij Bach bloesemtherapie. Type remedies kunnen mensen toepassen die chronisch last hebben van bepaalde gemoedsstemmingen, zoals bijvoorbeeld faalangst en gebrek aan zelfvertrouwen. Maar het komt ook wel voor dat je tijdelijk last hebt van gebrek aan zelfvertrouwen. In dat geval komt Larch ook heel erg van pas. Daarbij kun je de bloesems met elkaar combineren, namelijk 7 verschillende sbloesems tegelijk.
Meer....

HUIDVERZORGING
Gezichtsoefeningen en gezichtsmassages

Hoe simpel kan het zijn? De gezichtsoefeningen helpen écht! Zelf begon ik ermee op mijn 34e en na een week zei mijn man: 'Je ziet het al. Vooral de huid onder je ogen is strakker!' Dat smaakte natuurlijk naar meer. Daarom besloot ik het hele plan verder uit te werken, zodat mijn vriendinnen er ook iets mee konden. Maar het kon nóg beter... De liftende massages ontwikkelde ik niet veel later om nog betere resultaten te krijgen.
Meer....

FENG SHUI
De energie in huis aanpassen!

Feng Shui is de kunst van omgaan met onzichtbare of voor sommige mensen zelfs zichtbare energieën. Er wordt gebruik gemaakt van de elementen Water, Hout, Vuur, Aarde en Metaal, die een connectie hebben met kleuren: blauw, groen, rood, geel of terracotta en grijs of wit en vormen: golvend, rechthoek, driehoek, vierkant en cirkel en elkaar in deze volgorde voeden. Dit wordt de scheppende cyclus genoemd.
Meer....